Karpers

Rond het begin van de jaartelling brachten de Romeinen deze van origine Aziatische stamvader van de huidige karperrassen vanuit het stroomgebied van de Donau naar Italië. De onderdanen van Julius Caesar wisten als culinaire fijnproevers de karper op waarde te schatten. Monniken kwamen er in de eeuwen daarna achter dat de karper ook uitstekend gekweekt kon worden in vijvers en een prima bron van voedsel was op de vastendagen. Zij waren het die de vis samen met het christelijk geloof een grote verspreiding over Europa gaven. Met zekerheid vanaf de 14e eeuw kwam de karper ook in ons land in kloostervijvers voor. Verwilderde nakomelingen van daaruit ontsnapte karpers worden wilde of boerenkarpers genoemd. In de loop van deze eeuw werd de karper niet langer zuiver en alleen als vis voor de pan gezien, maar werd ook steeds interessanter voor de hengelsport. Sinds de oprichting van de OVB in 1952 heeft deze organisatie gezocht naar een karpertype dat snel groeide, sterk was en goed kon overleven in hengelvijvers. Gerichte selectie en kruisingen leidde tot de 25% wildbroedhybride karper. Op dit moment is dat het meest door de OVB geleverde karpertype.